Imię: Michael Jeffrey
Nazwisko: Jordan
Miejsce ur.: Brooklyn w Nowym Jorku
Narodowość:USA
Waga: 98kg
Wzrost:2 1.98m
Nagrody: 5-time MVP (1987-88, 1990-91, 1991-92, 1995-96, 1997-98), 10-time All-NBA First Team (1986-87 - 1992-93, 1995-96 - 1997-98), wybrany w 1996 jako jeden z 50 najlepszych graczy w historii NBA, 6-time NBA champions (1990-91, 1991-92, 1992-93, 1995-96, 1996-97 and 1997-98), 6-time NBA Finals Most Valuable Player, 1987-88 NBA Defensive Player of the Year & 9-time NBA All-Defensive First Team selection (1987-88 - 1992-93, 1995-96 - 1997-98), Debiutant roku: 1984-1985, Dwukrotny zwycięzca konkursu wsadów: 1987, 1988, Dziesięciokrotny król strzelców NBA, Trzykrotny najlepszy przechwytujący NBA oraz Czternastokrotny uczestnik meczu gwiazd.

Rekordy życiowe:

Pkt: 69
FGM: 27
FGA: 49
3PTM: 7
3PTA: 12
FTM: 26
FTA: 27
Przechwyty: 10
Bloki: 6
of.zbiórki: 8
def.zbiórki: 14
zbiórki: 18
Asysty: 17
Minuty: 56

Bio: Michael Jeffrey Jordan urodził się 17 lutego 1963 roku w Nowym Jorku na Brooklynie, lecz niedługo potem przeprowadził się wraz z rodzina do Wilmington w stanie North Carolina. Jordan jest prawie najmłodszym synem Deloris i Jamesa Jordanów. Ma 3 starszego rodzeństwa: braci Ronniego i Larry`ego i siostrę Delores. Ma również młodszą siostrę- Roslyn.Matka koszykarza pracowała w banku, a jego ojciec w elektrowni. Podczas nauki w podstawówce w Wilmigton najbardziej interesował się baseballem, a w kosza grywał z bratem, na boisku wybudowanym za domem. Starszy i znacznie wyższy Larry nieustannie go ogrywał. W szkole grał w drużynach footballowej, baseballowej i wreszcie koszykarskiej. Kiedy wybrał się do szkoły średniej Emsley A. Laney High School, początkowo nie dostał się do szkolnej drużyny koszykarskiej. W następnej klasie urósł ponad 10 cm i zaczął występować w szkolnej drużynie na pozycji skrzydłowego. Wtedy właśnie wybrał numer 23, o połowę mniejszy od numeru 45, który nosił Larry.
W listopadzie 1980 r. rozpoczął naukę w znanym college'u North Carolina. W tamtejszej drużynie koszykarskiej spotkał dwóch wybitnych zawodników – Jamesa Worthy'ego i Sama Perkinsa. 29 marca 1982 r. drużyna Tar Heels z Jordanem w składzie zwyciężyła w finale mistrzostw NCAA, a Jordan oddał decydujący o zwycięstwie rzut na kilkanaście sekund przed końcem. Przeciwnikami była drużyna Georgetown, prowadzona przez Patricka Ewinga. W 1984 r. został wybrany akademickim graczem roku. Wtedy też, rok przed dyplomem, opuścił uczelnię i przystąpił do draftu NBA. W 1986 r. Jordan wrócił na uczelnię i dokończył studia, zdobywając dyplom w dziedzinie geografii.

Kariera:
Jordan miał skromną posturę i został wybrany dopiero z 3. numerem draftu 1984 przez Byki. Już w swoim 1 sezonie został wybrany do Meczu Gwiazd oraz doprowadził Chicago do playoffs. W kolejnym sezonie miał problemy zdrowotne i opuścił 64 mecze... w sezonie 86/87 wspomagany już był przez wybranego w drafcie Scottie Pippena. Właśnie w tym sezonie zaliczył swoją najwyższą w karierze średnią punktową – 37,1 punktu na mecz i po raz pierwszy został zwycięzcą klasyfikacji na najlepszego strzelca ligi. W 2 następnych latach pomimo dobrej gry Byków musiał uznawać wyższość Detroit Pistons w fazie playoffs. Od 1989 roku był prowadzony przez swojego ulubionego trenera Phila Jacksona. Do kolejnego sezonu (1990-1991) Jordan przygotowywał się poświęcając całe wakacje. Motywowany przez Phila Jacksona zaczął grać bardziej zespołowo, nie koncentrując się tyko na zaliczaniu indywidualnych osiągnięć. Ta strategia przyniosła efekty. Jego drużyna na koniec sezonu zaliczyła 61 wygranych. W tym sezonie zanotował średnią 31,5 punktu na mecz, 11-krotnie przekraczając barierę 40 punktów w meczu. Przyniosło mu to drugi w karierze tytuł MVP ligi. Chicago z tak grającym Jordanem łatwo pokonali w I rundzie playoffs Knicks a w II druzynę 76ers. W Finale Konferencji spotkał się znowu z drużyną Detroit, tym razem nie dając jej szans i łatwo wygrywając 4-0. W finale ligi, choć przegrali pierwszy mecz z Los Angeles Lakers Magica Johnsona, łatwo wygrali następne 4 i zdobyli, pierwsze w historii, mistrzostwo. Michael został MVP finałów. Zdobywał średnio 31,1 punktu, 6,4 zbiorki i 8,4 asyst. W kolejnym sezonie Byki zanotowały kolejny postęp wygrywając 67 spotkań i broniąc tytułu w Finale z prowadzonymi przez Clyde Drexlera, Portland Trail Blazers (4-2). Latem razem z Dream Teamem zagrał na Igrzyskach w Barcelonie. Wtedy po raz pierwszy w historii koszykówki drużyna amerykańska składała się wyłącznie z zawodowych zawodników parkietów NBA. Drużyna przywiozła złoty medal wygrywając każdy mecz średnio różnicą aż 40 pkt. W sezonie 92/93 zdobył swój kolejny tytuł wygrywając z Phoenix Suns w Finale NBA. Został oczywiście MVP Finałów oraz uzyskał najwyższą średnią finałów w historii (41,0 pkt na mecz, bijąc poprzedni – 40,8 Elgina Baylora). W latach 1993-1995 nastąpiła przerwa Jordana z koszykówką spowodowana śmiercią swojego ojca (grał wtedy w baseballu w drużynie Chicago White Sox). Wrócił do Chicago Bulls pod koniec sezonu 1994-95 i rozegrał 17 spotkań rzucając średnio 26,9 punktów na mecz. Było jednak za późno, by drużyna odegrała znaczącą rolę w play-offach. Jednak w kolejnych latach Byki znów zdobyły trzy tytuły mistrzowskie pod rząd, a Jordan dominował na parkiecie.
W sezonie 1995-1996 Byki, wzmocnione Tonim Kukočem i Dennisem Rodmanem, zakończyły sezon ustanawiając niepobity do dziś rekord ligi w liczbie zwycięstw: 72-10. Michael Jordan po raz kolejny zdobył tytuł króla strzelców, zdobywając 30,4 pkt, po raz drugi w karierze otrzymał także tytuł MVP Meczu Gwiazd i po raz czwarty tytuł MVP sezonu zasadniczego. W fazie play-off Byki deklasowały kolejnych rywali i zakończyły wspaniały sezon wygrywając tytuł po rozgromieniu Seattle SuperSonics. Kolejne 2 pierścienie Jordan zdobywał w bardzo ciekawych Finałach z Utah Jazz (4-2, 4-2). Po zdobyciu szóstego sygnetu i szóstego tytułu MVP Finałów (niepobity do dziś rekord), opuścił drużynę wraz z trenerem, Philem Jacksonem, a wielka dynastia w Chicago rozpadła się. Michael Jordan nie wytrzymał jednak rozbratu z koszykówką. Wrócił do NBA, najpierw jako członek zarządu Washington Wizards, by później w sezonach 2001-02 i 2002-03 ponownie założyć koszulkę z numerem 23, tym razem jako gwiazdor drużyny z Waszyngtonu. Jednak mimo jego wysiłków drużyna nie była na tyle mocna, aby w ciągu tych dwóch lat przynajmniej awansować do Play Off. Nawet dobry występ w Meczu Gwiazd w wieku 40 lat nie był w stanie osłodzić mu porażek i jego legenda dobiegła końca.

Ciekawostki:
- Podczas każdego meczu Byków pod klubowymi spodenkami nosił reningowe szorty uniwersytetu North Carolina (Tar Heels).... to na szczęście....
- W pierwszej klasie liceum 3 razy był zawieszany w prawach ucznia:
dwa razy za opuszczanie lekcji w celu ćwiczenia rzutów do kosza, raz za pobicie chłopca, który starł z asfaltu starannie namalowane przez MJ linie boiska do koszykówki,
- W szkole średniej Jordan nie znalazł się nawet wśród 300 najlepszych graczy,
- W szkole najbardziej lubił matmę,
- Jego pierwszy zawodowy kontrakt z Chicago Bulls podpisany 12 września 1984 roku wynosił 6,15 milionów dolarów za 7 lat gry, co na początku nazwano nieuzasadnioną rozrzutnością (Za sezon 1996/97 dostał 30,14 miliona dolarów, a za sezon 1997/98 33,6 miliona dolarów),
- W 1988 roku Chuck Daly (trener Detroit Pistons) opracował zasady obronne powstrzymywania Jordana - "Zasady Jordana" (głównie chodziło o blokowanie kosza i potrajanie),
- W 1984 roku firma Nike zaczęła produkcję butów Air Jordan. Na każdy sezon Michael dostaje od niej nowy model butów. Inni zawodnicy grający w NBA w butach Air Jordan muszą mieć na to jego pozwolenie,
- W Meczu Gwiazd w 1985 r. zdobył tylko 7 punktów (podobno wszyscy się uwzięli na MJ i wcale nie podawali mu piłki).

Statystyki Jordana:


[my-youtube width=425 height=344]http://www.youtube.com/watch?v=26K6HU6Cz_E&feature=fvst[/my-youtube]

Autor: Creative

Jordan to największa legenda koszykówki. Niema i niebędzie lepszych graczy od niego. On miał taki styl grania, którego nie da się powtórzyć. W debiutanckim sezonie miał takie statystyki że głowa boli : 28.2 pkt na mecz, tyle to dużo czołowych graczy nie rzuca w NBA; 5.9 asyst.;p Michael jest cyba najbardziej rozpoznawalnym sportowcem na świecie!! MJ jest pierwszym zawodnikiem NBA którego zobaczyłem w życiu, miałem wtedy może z 5 lat.. Mam do niego duże sentymenty. Space Jam widziałem chyba z 50 razy. Niema chyba dużo osób których go nielubi. Jest wzorem do naśladowania dla wszystkich koszykarzy na świecie..