Imię:Dennis Keith
Nazwisko:Rodman
Miejsce ur.:Trenton
Narodowość:USA
Waga:110 kg
Wzrost:203 cm
Nagrody:5-time NBA Champion: 1989, 1990, 1996, 1997, 1998 ; 2-time NBA Defensive Player of the Year: 1990, 1991 ; 8-time NBA All-Defensive Team ; 2-time All-NBA Third Team: 1992, 1995 ; 2-time NBA All-Star: 1990, 1992

Rekordy życiowe:


Pkt: 34
FGM: 15
FGA: 21
Przechwyty: 4
Bloki: 5
3PTM: 3
3PTA: 5
FTM: 9
FTA: 12
of.zbiórki: 18
def.zbiórki: 23
zbiórki: 34
Asysty: 10
Minuty: 56

Bio:Dennis Keith Rodman (ur. 13 maja 1961 w Trenton, w stanie New Jersey) – były zawodowy koszykarz, grając na pozycji silnego skrzydłowego. Występował m.in. w takich zespołach jak Chicago Bulls, Detroit Pistons czy San Antonio Spurs. Kiedy dostał się do NBA w roku 1986, zgłoszony został jako zawodnik o wzroście 203 cm.
Rodman, który dorastał w Dallas w stanie Teksas, nie myślał o koszykówce w szkole średniej; dopiero jako starszy nastolatek w ciągu jednego roku urósł o 27 cm i był to pierwszy z wielu przełomów w jego życiu. Po ograniczonych występach w barwach Cooke County College w Gainesville, stan Teksas, Rodman grał w barwach Southern Oklahoma State University (liga uniwersytecka NCAA), gdzie dał się poznać zarówno jako strzelec, jak i zawodnik zbierający piłki.

Detroit Pistons zwrócili na niego uwagę wybierając go w drugiej rundzie draftu z 1986. W owym czasie Pistons byli drużyną z przyszłością prowadzoną przez Isiaha Thomasa (rozgrywający), Joe Dumarsa (rzucający obrońca), Billa Laimbeera (środkowy). Mieli również w drużynie takich graczy, jak Adrian Dantley, Vinnie Johnson, John Salley i Rick Mahorn. Pistons odpadli z fazy play off w roku 1987 pokonani przez Boston Celtics, chociaż Rodman wykonał przyzwoitą pracę powstrzymując gwiazdora "Celtów", Larry'ego Birda.

W 1988 r. Rodman zbierał więcej piłek i bronił lepiej niż wcześniej. W 1989 jego praca została dostrzeżona i oceniona, a on sam otrzymał nagrodę "Obrońcy Roku", pierwszą z dwóch, które otrzymał z rzędu. Ukończył sezon za Laimbeerem jako drugi w drużynie pod względem liczby zbiórek, a także pomógł Pistons w drodze po pierwszy mistrzowski tytuł dla "Tłoków" pokonać drugi rok z rzędu młodych Chicago Bulls. Następny rok był prawie identyczny, Pistons ponownie pokonali Bulls w Finale Konferencji Wschodniej, zdobywając drugi raz z rzędu mistrzostwo NBA, a Rodman znów otrzymał tytuł Obrońcy Roku. Ponadto Pistons zanotowali 63 zwycięstwa w sezonie zasadniczym ustanawiając rekord klubu.

W 1991 r. Pistons doznali wstrząsu, kiedy zostali gładko pokonani przez Bulls w Finałach Konferencji Wschodniej. Rodman prowadził w drużynie w zbiórkach, ale to nie wystarczyło. W 1992 r. Rodman grał, zaliczając średnio 18 zbiórek na mecz i zdobywając pierwszy z siedmiu zdobytych z rzędu tytułów najlepiej zbierającego zawodnika. W jednym ze spotkań zebrał 34 piłki ustanawiając rekord kariery. Rodman nie był ani silniejszy, ani nie miał większego zasięgu rąk od przeciwników. Zamiast tego, używał "prawie naukowego" podejścia, aby obliczyć jak piłka odbije się od kosza lub tablicy i znaleźć się na najlepszej pozycji, żeby ją zebrać. Rok 1993 był drugim sezonem Rodmana, w którym zebrał najwięcej piłek, ale był to jego ostatni rok w Pistons. Po zakończeniu sezonu został sprzedany do San Antonio Spurs za Seana Elliotta.

W 1993 r. opuściła go żona, Anicka, jego wielka miłość. Wydarzenie to było dla Rodmana wielką traumą. Pewnej nocy podczas sezonu 1992/93 Dennis został znaleziony na parkingu Pistons, gdzie siedział w swojej ciężarówce z naładowaną strzelbą. Potem przyznał w jednej z dwóch swoich autobiografii, że "była to noc kiedy zabił starego Dennisa i pozwolił wyłonić się nowemu Dennisowi". Nowy Dennis miał nie być już nieśmiały lecz bezkompromisowy i pełen wiary w siebie.

W San Antonio Rodman kontynuował swoją pracę jako "czyściciela tablic", przez co pozwolił środkowemu Davidowi Robinsonowi na zdobywanie większej liczby punktów, dzięki czemu ten ostatni zdobył tytuł najlepszego strzelca ligi. W ten sposób po raz pierwszy zawodnicy z jednej drużyny zwyciężyli w klasyfikacji liczby zdobywanych punktów i zbieranych piłek, ale nie był to ostatni raz Rodmana. W następnym sezonie Rodman pomógł San Antonio wygrać 62 spotkania, ustanawiając w ten sposób rekord klubu, a także dotrzeć do Finałów Konferencji Zachodniej.

Niestety, jego nieobliczalne życie poza parkietem, włączając w to krótki, ale głośno publicznie komentowany związek z Madonną, a także wybryki na parkiecie, takie jak farbowanie włosów, sprawiły, że działacze Spurs mieli go dość. Decyzję władz "Ostróg" o rozstaniu z Rodmanem przesądziło nieprzybycie "Robaka" z resztą drużyny na decydujący piąty mecz Finałów Konferencji Zachodniej.

Po sezonie Rodman został oddany do Chicago Bulls za środkowego Willa Perdue, aby zapełnić wielką dziurę, która powstał po odejściu z "Byków" silnego skrzydłowego Horace'a Granta. Bulls z Rodmanem i Michaelem Jordanem, który wrócił z emerytury, poprawili się w sezonie zasadniczym o 25 zwycięstw, z 47 na 72 ustanawiając rekord wszech czasów w lidze NBA. Później w fazie play off Bulls łatwo poradzili sobie w drodze do Finałów Ligi NBA i zdobyli mistrzostwo ligi. Rodman, Michael Jordan i Scottie Pippen znaleźli się w Pierwszej Drużynie Najlepszych Obrońców (All-Defensive First Team). Po raz pierwszy w historii trzech graczy tej samej drużyny znalazło się w pierwszym składzie. Rodman był najlepszym w lidze w zbiórkach (piąty rok z rzędu), a Jordan był najlepszym strzelcem, drugi przypadek w historii, kiedy koledzy z drużyny byli najlepszymi w punktach i zbiórkach. Powtórzyli swój sukces w roku 1997 i 1998, a drużyna po raz drugi w ciągu 8 lat zdobyła trzy razy z rzędu tytuł mistrzowski.

Po zakończeniu sezonu Rodman opuścił Chicago, a Bulls rozpoczęli gruntowną przebudowę drużyny. Był to zarazem jego ostatni poważny sezon, gdyż w sezonach 1998/99 i 1999/2000 grał krótko, odpowiednio, w Los Angeles Lakers i Dallas Mavericks. W zespole "Jeziorowców" zagrał w 23 meczach. Rozwiązano z nim kontrakt, gdyż podczas swojego siedmiotygodniowego pobytu w drużynie z Los Angeles kilkakrotnie opuszczał lub spóźniał się na treningi, a także odmówił gry w czwartej kwarcie spotkania z Timberwolves tłumacząc się sztywnością mięśni oraz wyjścia trzy dni później na drugą połowę meczu z Blazers z powodu zapalenia łokcia [1]. W zespole "Renegatów" został zatrudniony kilkanaście dni po przejęciu zespołu przez ekscentrycznego milionera, Marka Cubana. W klubie z Dallas (w tym mieście dorastał) rozegrał swoje ostatnie 12 meczów w NBA.

Rodman był najlepiej zbierającym zawodnikiem lat 90., zdobył 7 razy z rzędu tytuł obrońcy. Jego prawdopodobnie najbardziej udanym występem była gra podczas Finałów Konferencji Wschodniej przeciwko Orlando Magic, kiedy mierzący 198 cm i ważący 95 kg Rodman wyłączył z gry mierzącego 208 cm i ważącego 107 kg Horace'a Granta, a także pomagał powstrzymywać mierzącego 216 cm i ważącego 150 kg O'Neala, co było kluczem do zwycięstwa Bulls.

Rodman walczył w kilku meczach World Championship Wrestling i był członkiem zespołu nWo z Hulkiem Hoganem. Jego pierwszy mecz odbył się 13 lipca 1997 podczas "Bash At the Beach" (coroczny turniej wrestlingu). Wystąpił razem z Hoganem, ale przegrali z Lexem Lugerem i The Giantem. Podczas "Bash At the Beach" 12 lipca 1998 Rodman i Hogan pokonali Karla Malone'a i Diamonda Dallasa Page'a. Jego trzeci i ostatni mecz odbył się 14 sierpnia 1999 podczas "Road Wild" (turniej wrestlingu), a Rodman przegrał z Randym Savage'em.

Rodman był obecny lub brał udział w dwóch różnych konkursach w Finlandii w roku 2005. Latem pojawił się w Sonkajarvi na zawodach w "noszeniu żon", ale zrezygnował z walki w turnieju z powodu kłopotów ze zdrowiem. 6 listopada 2005 r. rozegrał jeden mecz w barwach Torpan Pojat przeciwko Tapiolan Honka. Zagrał 28 minut, zdobył 17 punktów i zebrał 6 piłek. Piętnaście z 17 punktów zdobył rzutami za 3 punkty (w sumie próbował 13 rzucając zza linii rzutów za 3 punkty). Obecność Rodmana przyciągnęła rekordową liczbę 7420 widzów na mecz Finnish National League (ligi fińskiej).

W styczniu 2006 Rodman pojawił się w "Celebrity Big Brother" (Big Brother Sław) w Wielkiej Brytanii. Wszedł do domu dokładnie o godz. 22.00 5 stycznia tego roku z paczką prezerwatyw i nie wniósł żadnej bielizny. Jeszcze pierwszej nocy zjadł kanapkę z szynką, kończąc spekulacje o tym, że jest wegetarianinem.

Ciekawostki:
*Rodman był znany ze swojego kontrowersyjnego zachowania i wyglądu, notorycznej skłonności do przeklinania publicznego lub w trakcie telewizyjnych transmisji na żywo podczas trwania jego kariery, ciała przyozdobionego licznymi tatuażami i przekłuciami, a także częstego farbowania swoich włosów na jasny, sztuczny kolor tak długo, aż jego wygląd stał się pospolity.
*Poślubił na krótko aktorkę i modelkę Carmen Electrę, a podczas publicznego występu promującego jego autobiografię Bad as I Wanna Be (Tak zły, jak chcę być; w Polsce wydane pod tytułem Zły do szpiku kości) wystąpił ubrany w suknię ślubną. Wyznał wówczas, iż jest biseksualistą, oraz że poślubił samego siebie.
*Przydomek "Robak", pod którym znany był w czasie koszykarskiej kariery uzyskał już jako nastolatek. Pseudonim wziął się od tego, że Rodman grając na automatach do gry wił się wokół urządzeń, podkreślając ruchami ciała zaangażowanie w grę.
*Wraz z Jean-Claude'em Van Dammem wystąpił w filmie akcji Ryzykanci (Double Team, 1997). Za swój wkład w film otrzymał w 1998 roku trzy antynagrody Złotej Maliny.
*16 listopada 2009 roku został aresztowany w Niemczech po tym, jak nie zapłacił rachunku opiewającego na 3 tys. euro za usługi w jednym z niemieckich hoteli.

Statystyki Robaka:


[my-youtube width=425 height=344]http://www.youtube.com/watch?v=icJLs4t0lLo&feature=fvst[/my-youtube]

Autor: #23

Dobra i to jest pora na odświeżenie nieco tematu o Robaku. Jak pewnie już wiecie Rodman dołączył do galerii sław i teraz pytanie brzmi czy słusznie waszym zdaniem? Według mnie,że tak powiem nie koniecznie... Lubie Dennisa,bo tak jak już gdzieś kiedyś pisałem lubie tego typu bad boyów na parkiecie,lecz jeśli chodzi o same osiągnięcia? No dobra świetnie zbierał,ale jeśli to jest kryterium oceniania to ja rozumiem,że Kevin love już może się witać z Galerią Sław w przyszłości tak? Dobra,zdobył tytuły z Bulls ale zdobył je tez na przykład Ron Harper,który moim zdaniem nie był mnie ważną częscią tej drużyny niż Dennis a raczej nie zanosi się,że miałby znalezć swoje miejsce w Hall of Fame. Nie wiem właściwie co pomogło Rodmanowi znalezć się w Galerii,to,że był oprócz koszykarza celebrytą,skandalistą? Bo ja myślałem,że tutaj chodzi tylko i wyłącznie o grę w koszykówkę no ale być może sie mylę. Jakie jest wasze zdanie na ten temat?

Dennis przez całą swoją karierę był graczem kontrowersyjnym, więc jego przyjęcie do HoF też takie musi być. Zagrał w NBA 14 sezonów i 8 razy był wybierany do All-Defensive Team, 2 razy najlepszym Defensorem w lidze, 5 razy był mistrzem NBA i pierwszym graczem, który przez 7 lat z rzędu był najlepszy w zbiórkach, więc moim zdaniem jego dokonania są godne, aby znaleźć się w HoF. Nie był on dobry w ataku, ale grał w zespołach gdzie nie wymagano od niego zdobywania punktów, więc skupiał się na tym w czym był dobry.

Zgadzam sie z Shaggym.Rodman zasluzyna na to wyroznienie,bo nie chodzi tylko o to,zeby w hof znajdowali sie tylko goscie rzucajacy po 30 pkt na mecz.Rodman byl artysta w obronie.Odpierdalal cala brudna robote i nawet jordanowi byloby o wiele ciezej zdobyc to wszystko bez niego.Bardziej bym sie zastanawial czy zasadne bylo umieszczanie sabonisa

(05-04-2011, 11:51)Świder napisał(a): . Nie wiem właściwie co pomogło Rodmanowi znalezć się w Galerii,to,że był oprócz koszykarza celebrytą,skandalistą? Bo ja myślałem,że tutaj chodzi tylko i wyłącznie o grę w koszykówkę no ale być może sie mylę. Jakie jest wasze zdanie na ten temat?

Właśnie to, że był "celebrytą i skandalistą" spowodowało raczej, że tyle czekał na tą nominację.. W jego przypadku to nie jest tak,że dostał nagrodę za zbiórki, alboz abycie częścią mistrzowskich składów, albo za obronę-on jest połączeniem tych wszystkich trzech elementów- dobry wybór